آشنایی با اتصالات فیبر نوری

کانکتور فیبر نوری یک ساختار نوری مکانیکی است که از آداپتور برای اتصال دو سر دستگاه نوری منفعل فیبر نوری به منظور دستیابی به تماس فیزیکی بین دو سر فیبر نوری 光纖轉換器 انرژی خروجی نور توسط فیبر انتقال دهنده می تواند به حداکثر میزان فیبر گیرنده متصل می شود. این عنصر اساسی اجزای نوری است. علاوه بر ارتباط بین فیبرهای نوری ، عملکرد اتصال کابل های فیبر نوری ، دستگاه های فعال ، سایر دستگاه های غیرفعال ، سیستم ها و ابزارها را نیز دارد.

عملکرد اتصال فیبر نوری

(1) یک مسیر نوری پیوسته می تواند تشکیل شود

(2) بارگیری و تخلیه مکرر

(3) می توان آن را با دستگاههای فعال یا غیرفعال برای فعالیتهای آموزشی متصل کرد

(4) ارتباط فعال با سیستم ها و ابزارها

به طور گسترده ای در خطوط تنه راه دور ، شبکه های خطی ، مردم ، شبکه های دسترسی ، شبکه های تلویزیونی کابل نوری ، شبکه های داده نوری ، سیستم های dwdm ، ارتباطات نوری ، سنسورهای نوری و سایر برنامه های فیبر نوری استفاده می شود. در حال حاضر بیشترین تعداد منفعل است دستگاه های نوری

ترکیب اتصال فیبر نوری

با توجه به تجزیه و تحلیل سازه ، اتصال دهنده را می توان به سه قسمت تقسیم کرد

(1) فرول سرامیکی

(2) ساختار اتصال (جزء)

(3) فیبر نوری و کابل

ساختار صورت فیبر انتهایی

اتصالات شبکه فیبر نوری را می توان با توجه به شکل صورت انتهایی به PC (تماس زاویه دار فیزیکی) و APC (تماس فیزیکی زاویه دار) تقسیم بندی کرد.صفحه انتهایی کانکتور APC عموماً در زاویه 8 درجه زمین می شود.

اتصال دهنده انتهایی توپی زاویه دار APC در هنگام تماس بازدهی بیشتری ایجاد می کند و مقدار آن می تواند به 50-70 دسیبل برسد.از دست دادن بازگشت اتصال دهنده انتهای رایانه عمومی حدود 30-40 دسی بل است.

شاخص نوری

(1) از دست دادن درج

پس از عبور سیگنال نوری فیبر نوری از اتصال دهنده شبکه ، قدرت نوری خروجی آن بر حسب نسبت توان توان نوری ورودی سیستم به نسبت توان نوری ورودی داده بر حسب دسی بل اندازه گیری می شود. هرچه ضایعات درج کوچکتر باشد ، بهتر است. شرکت عمومی از ما می خواهد کمتر از 0.3dB باشد. برای اتصالات فیبر چند حالته ، لازم است حالت های مرتبه بالا را فیلتر کنیم تا حالت فیبر به یک توزیع حالت پایدار تبدیل شود. تجزیه و تحلیل ضرر آزمون جامع تر و دقیق تر است.

(2) ضرر بازگشت

از دست دادن بازگشت نیز از دست دادن بازتاب نامیده می شود. این تعداد دسی بل نور منعکس شده نسبت به نور ورودی در اتصال فیبر است. هرچه میزان بازده بیشتر باشد ، کاهش تأثیر نور منعکس شده بر منبع نور و سیستم مفیدتر است. کاربرد واقعی کانکتورها و پین ها تحت یک فرآیند پولیش ویژه قرار می گیرد ، که می تواند از دست دادن حلقه را بیشتر کند ، عموماً کمتر از 45 دسی بل.

(3) تکرارپذیری

اشاره به تغییر از دست دادن درج فیبر هنگامی که فیبر فعال است و اتصال دهنده می تواند چندین بار متصل و جدا شود ، به صورت dB بیان می شود.

(4) قابلیت تعویض

اشاره به تغییر از دست دادن درج هنگام تغییر اجزای کانکتور ، که در dB بیان می شود. تجزیه و تحلیل این دو شاخص فنی می تواند از ارزیابی عقلانیت طراحی ساختار سیستم اتصال و فن آوری پردازش و تولید جلوگیری کند و همچنین یک عامل مهم برای کاربردی بودن اتصال است.